این شهر خلال دندانی توسط استن مانروی ۳۸ ساله در نتیجه ۶ سال کار مداوم ساخته شده است. به گفته وی برای ساخت این شهر از ۶ میلیون خلال دندان و ۱۷۰ لیتر چسب استفاده شده است. ابعاد هر یک از این ساختمان ها ۱ به ۱۶۴ اندازه واقعی می باشد. بیایید یک گشت کوچک در این شهر خلال دندانی بزنیم...
از دنیای هنر و هنرمندان بیشتر بدانید
توجه به جلدسازى و هنر زیبا ساختن کتاب در زمان شاهطهماسب صفوى به اوج کمال رسید. روى جلد را بهطریق زرکوب، طلا پوشش مىدادند و پشت جلد را معرق مىساختند و با گل و بوته و درخت و باغ و صحرا و جانور و سیمرغ و اژدها و پرندگان و آهو هنرنمایى و رنگآمیزى مىکردند.
امروزه جلد را از مقوا مىسازند، البته در مواردى روى آنرا با کاغذ و یا پارچه و چرم مىپوشانند. قدمت جلد و جلدسازى به قدمت خود نوشتن است. حتى کتیبههاى آشورى بر روى لوح گلى نیاز به پوشش حفاظتى داشت. اما قدمت جلد در شکل متداول امروزى به اوایل مسیحیت مىرسد.
کار خطاط و تذهیب کار کتاب و قرآن با عمل صحافى و جلدسازى تکمیل مىشود. در جلدسازى تزئین منحصر به جلد خارجى و لبهٔ آن نیست. بلکه قسمت داخلى آن نیز معمولاً نقاشى مىشود.
پیشینهٔ جلدسازى سنتى
قدیمىترین جلد کتاب در دوره اسلامى متعلق به مصر است که متعلق به قرن دوم هجرى است. در دورهٔ سلجوقیان هنر تجلید همراه با تذهیب رونق گرفت و از کاغذ و مقوا در جلدسازى استفاده شد.
در دوره تیموریان هنر تجلید رواج داشت و بهترین کارهاى صحافى و تجلید کتاب متعلق به این دوره است و در هرات این هنر بحد کمال رسید. قسمت خارجى جلد معمولاً داراى تزئینات فشارى است و بخشهاى داخلی، طرحهاى بریده شده روى زمینه آبى قرار دارد و عناصر تزئینى به صورت ترنج و گل و گیاه است و حیواناتى چون عنقاى چینى دیده مىشود. در این دوره بجاى نقوش هندسی، مناظر طبیعى و حیوان و پرنده در نقش جلد با کمال دقت ترسیم مىشود. غیر از هرات، مشهد، سمرقند، مرو، بلخ، نیشابور، شیراز و تبریز نیز از مراکز این فن بودهاند.
در دوره صفوى این شیوه ادامه یافت و براى نقش در تذهیب، از روش ضربى (فشاری) و براى آستر جلد و چرم جلد از کاغذ روغنى استفاده مىشد. در این دوره طلاکارى بیش از دوره تیمورى بکار مىرفت. در دوره صفوى از فشار دست براى تجلید و پرس استفاده نمىشد، بلکه از قالبهاى مسى و فولادى استفاده مىشد.
در زمان شاهطهماسب جلد لاکى معمول بود، که ابتدا روى مقوا یا چوب نازک یک لایه نازک لاک مىگرفتند. سپس لایهاى گچ که طرح تزئینى با آب و رنگ روى این زمینه نقاشى مىشد و براى حفاظت نقاشی، روى آن را با چند ورقه لاک مىپوشاندند.
تزئینات جلد کتاب به روش لاکی، به همان سبک ادامه یافت. از جمله نقشهاى معروفى که در دورهٔ قاجاریه دیده مىشود. نقش گل و مرغ است. از دیگر روشهاى تجلید در دورهٔ قاجاریه، استفاده از مخمل و مخمل طلاکوب است.
روش تجلید
براى تهیهٔ جلد در انواع مختلف روشهاى متنوعى وجود دارد:
۱. جلد ضربی: براى ساخت جلد ضربی، ابتدا روى زمینه چرم مىکشند، سپس با فلز منقوش روى چرم مىکوبند تا چرم حالت نقش برجسته بگیرد.
۲. جلد سوخت: بعد از کشیدن چرم روى زمینه، فلزى که حاوى نقش دلخواه است، داغ مىکنند و با فشار بر چرم جلد، نقش برجسته بدست مىآید.
۳. جلد لاکى: روى زمینهٔ مقوایی، یک لایه روغن شفاف زده، سپس با رنگ و روغن روى جلد را نقاشى کرده و نهایتاً روى آن لاک مىزنند. (روش پاپیهماشه)
۴. جلد موجى: در این نوع جلد، ترکیبى از قلع و سریشم را روى زمینه زده و بعد از خشک شدن روى آن را با سنگ صیقلى براق مىکنند.
۵. جلد زرکوب: بعد از کشیدن چرم روى زمینه، طرح یا نوشتهٔ موردنظر را کلیشه کرده و بهوسیلهٔ آن طرح را با بکار بردن ورقههاى طلا روى جلد پرس مىکنند.
منبع:aftab.ir
از دنیای هنر و هنرمندان بیشتر بدانید
نقاشی های سه بعدی دیواری John Pugh
سبک کاری John Pugh را « trompe l'oeil'» مینامند که به معنی «خطای چشم» است. به هرحال جان بعد دیگری را نیز به نقاشیهایش اضافه میکند... بعد سوم! کارهای او جنبه بین المللی پیدا کرده که همه دنیا از نیوزیلند تا هاوایی او را میشناسند.
او خودش در مورد کارهایش میگوید: «وقتی مردم احساس میکنند که از نظر بصری گول خورده اند و با یک نقاشی تخت طرف هستند شوکه شده و بعد شاد میشوند»
شما هم به نقاشی های زیر توجه کنید، باید با دقت به آنها بنگرید (به سایه ها نگاه کنید) و متوجه خواهید شد که آنچه در این تصاویر میبینید نقاشی هستند. در این موقع میفهمیم او از خطای دید استفاده کرده است.
از دنیای هنر و هنرمندان بیشتر بدانید
نمونه های بسیار عالی از استفاده درست پرسپکتیو در عکاسی!!
امروزه عکاسهایی هستند که از پرسپکتیو مناسب یا به زبان ساده تر از خطای دید بهره گرفته و شاید هم ما را گول میزنند تا عکسهایی جالب و در خور توجه به ما عرضه کنند.
از دنیای هنر و هنرمندان بیشتر بدانید
ساز سه تار
شکل ظاهری آن مانند تار است، با این تفاوت که شکم آن یک قسمتی، گلابی شکل و کوچک تر است، سطح رویی کاسه سه تار نیز چوبی است؛ سه تار امروزی چهار سیم دارد.
خرک سه تار کوتاهتر از خرک تار بوده، و دسته آن نیز از دسته تار نازکتر است، سه تار فاقد «جعبه گوشی» است و گوشی های چهارگانه آن، دو عدد در سطح جلویی انتهای دسته (سر ساز) و دو تای دیگر در سطح جانبی چپ (در هنگام نواختن در سطح بالایی) کار گذاشته شده اند.
تعداد دستان های سه تار در زمان حاضر، مانند تار ۲۸است.
وسعت ساز،ایضا مانند تار به قرار زیر است:
سه تار با ناخن انگشت اشاره (و گاه توام با ناخن انگشت وسطای) دست راست نواخته می شود. به عبارت دیگر «مضراب» سه تار در واقع ناخن انگشتان نوازنده است، و به همین دلیل و به علل اکوستیکی دیگر، صدای این ساز ضعیف بوده، برای تکنوازی در جلوی جمعیت، یا همنوازی در ارکستر مناسب نیست.
چنین به نظر میرسد که سه تار در قدیم، سازی محلی بوده و در آن زمان سه سیم داشته است (که«سه تار» دلالت بر همین نکته میکند)، ولی بعدها شهری شده وسیمی بر آن افزوده اند.
منبع:amoozeshgah.net
از دنیای هنر و هنرمندان بیشتر بدانید